Le Mans'16 #14
sobota, 25.06.2016
Symbolem 84. edycji 24-godzinnego wyścigu Le Mans na zawsze pozostanie jego dramatyczny finał z 19 czerwca 2016 roku. Porsche po raz 18. zwyciężyło w klasyfikacji generalnej, gdy prowadząca w stawce Toyota odpadła na ostatnim okrążeniu. Tempo prototypów z czołówki, pojedynek z japońskim producentem i liczne zmiany na pozycji lidera do maksimum wywindowały panujące na torze emocje.
Oliver Blume, Prezes Zarządu Porsche AG, tak skomentował wyścig, który śledził z boksu zespołu Porsche: Trudno pojąć to, co stało się na Le Mans. Od pierwszego do ostatniego okrążenia rywalizacja trzymała najwyższy poziom, zarówno jeśli chodzi o sport, jak i technologię – o emocjach nie wspominając. Nasze prototypy, nasi kierowcy i cały zespół musieli dać z siebie naprawdę wszystko. Nieustannie byliśmy na prowadzeniu albo tuż za Toyotą. Walczyliśmy do samego końca, bez chwili zwątpienia. I dostaliśmy za to nagrodę. Zespołowi Toyoty składamy wyrazy najwyższego uznania.
• Zwycięska załoga z samochodu nr 2 – Romain Dumas (Francja), Neel Jani (Szwajcaria) i Marc Lieb (Niemcy) – w czasie 24-godzinnej rywalizacji pokonała 384 okrążenia (5233,54 km).
• Samochód numer 2 prowadził w wyścigu przez 51 okrążeń. Siostrzany prototyp numer 1, należący do ekipy w składzie: Timo Bernhard (Niemcy), Brendon Hartley (Nowa Zelandia) i Mark Webber (Australia), był liderem przez 52 okrążenia pierwszych ośmiu godzin wyścigu.
• Ze względu na liczne strefy wolnej jazdy i częstą obecność samochodu bezpieczeństwa dystans pokonany w czasie wyścigu jest o niemal 150 km krótszy od tego z 2015 roku.
• Przez 327 z 384 okrążeń prototyp nr 2 był zdolny do jazdy „na pełnym gazie”. Na pozostałe 57 okrążeń przypada albo wyjazd samochodu bezpieczeństwa, albo przynajmniej jedna strefa wolnej jazdy – co oznacza, że ze względów bezpieczeństwa w niektórych częściach liczącego 13,629 km długości toru samochody mogły przemieszczać się z prędkością zaledwie 80 km/h.
• W czasie całego wyścigu obowiązywały 24 strefy wolnej jazdy, a samochód bezpieczeństwa wyjeżdżał na tor 4 razy (w sumie był obecny na 16 okrążeniach).
• Na postojach w boksie (zmiana opon i tankowanie) prototyp nr 2 spędził łącznie 38 min i 5 s. Z uwagi na wymianę pompy wody i naprawę powstałych w wyniku jej awarii uszkodzeń dla prototypu nr 1 czas ten wynosi 2 godziny, 59 min i 14 s.
• Średnia prędkość zwycięskiego Porsche 919 Hybrid wynosi 216,4 km/h.
• Najwyższa prędkość 919 Hybrid w czasie wyścigu to 333,9 km/h – na 50. okrążeniu rozwinął ją Brendon Hartley.
• Samochód numer 2 prowadził w wyścigu przez 51 okrążeń. Siostrzany prototyp numer 1, należący do ekipy w składzie: Timo Bernhard (Niemcy), Brendon Hartley (Nowa Zelandia) i Mark Webber (Australia), był liderem przez 52 okrążenia pierwszych ośmiu godzin wyścigu.
• Ze względu na liczne strefy wolnej jazdy i częstą obecność samochodu bezpieczeństwa dystans pokonany w czasie wyścigu jest o niemal 150 km krótszy od tego z 2015 roku.
• Przez 327 z 384 okrążeń prototyp nr 2 był zdolny do jazdy „na pełnym gazie”. Na pozostałe 57 okrążeń przypada albo wyjazd samochodu bezpieczeństwa, albo przynajmniej jedna strefa wolnej jazdy – co oznacza, że ze względów bezpieczeństwa w niektórych częściach liczącego 13,629 km długości toru samochody mogły przemieszczać się z prędkością zaledwie 80 km/h.
• W czasie całego wyścigu obowiązywały 24 strefy wolnej jazdy, a samochód bezpieczeństwa wyjeżdżał na tor 4 razy (w sumie był obecny na 16 okrążeniach).
• Na postojach w boksie (zmiana opon i tankowanie) prototyp nr 2 spędził łącznie 38 min i 5 s. Z uwagi na wymianę pompy wody i naprawę powstałych w wyniku jej awarii uszkodzeń dla prototypu nr 1 czas ten wynosi 2 godziny, 59 min i 14 s.
• Średnia prędkość zwycięskiego Porsche 919 Hybrid wynosi 216,4 km/h.
• Najwyższa prędkość 919 Hybrid w czasie wyścigu to 333,9 km/h – na 50. okrążeniu rozwinął ją Brendon Hartley.
• W czasie jednego okrążenia Porsche 919 Hybrid odzyskiwało i wykorzystywało 2,22 kWh energii (8 MJ). Jeśli samochód pełniłby rolę elektrowni, energia odzyskana podczas 24-godzinnego wyścigu Le Mans wystarczyłaby do zasilenia typowego gospodarstwa domowego przez 3 miesiące.
• Prototyp numer 2 tankował 30 razy, a numer 1 – 20 razy.
• W czasie wyścigu prototyp numer 2 zużył 11 kompletów opon. Pierwszy komplet to ogumienie deszczowe, reszta – slicki.
• Najdłuższy dystans pokonany na jednym komplecie opon pokonał Marc Lieb – 53 okrążenia.
• Najszybszy pit stop zespołu Porsche, obejmujący zmianę opon i kierowcy, trwał 1:22,5 min.
• Najszybszy postój na tankowanie zajął 65,2 s.
• W czasie całego wyścigu kierowcy zwycięskiego Porsche zmieniali biegi 22 984 razy (w górę i w dół).
• Najdłużej za kierownicą zwycięskiego prototypu siedział Neel Jani (9 godzin i 24 min). Romain Dumas może z kolei pochwalić się najdłuższą jednorazową jazdą.
• Podczas każdej zmiany kierowca miał do dyspozycji 0,85-litrową butelkę z napojem. Pojemnik wymieniano przy każdym postoju.
• Dla uzyskania najlepszej możliwej widoczności czołowe szyby prototypów oklejono czterema warstwami folii, zrywanej jedna po drugiej.
• Najwyższa temperatura powietrza zanotowana na torze w czasie wyścigu to 22,4 st. Celsjusza (18 czerwca, 17:30). Najniższa wynosiła 12,3 st. Celsjusza (19 czerwca, 6:15 nad ranem).
• W trakcie 24-godzinnej rywalizacji z prototypu nr 2 pobrano 32,11 GB danych.
• Po trzech rundach Długodystansowych Mistrzostw Świata FIA (WEC), uwzględniając podwójne stawki punktowe za wyniki Le Mans, Porsche prowadzi w tabeli konstruktorów z wynikiem 127 pkt. Drugie w kolejności Audi zgromadziło 95 pkt., a trzecia Toyota – 79 pkt. W klasyfikacji kierowców najlepsze jest trio Dumas/Jani/Lieb – ma 94 pkt. i 39 pkt. przewagi. Bernhard, Hartley i Webber zajmują obecnie 19. pozycję z wynikiem 3,5 pkt.
• Prototyp numer 2 tankował 30 razy, a numer 1 – 20 razy.
• W czasie wyścigu prototyp numer 2 zużył 11 kompletów opon. Pierwszy komplet to ogumienie deszczowe, reszta – slicki.
• Najdłuższy dystans pokonany na jednym komplecie opon pokonał Marc Lieb – 53 okrążenia.
• Najszybszy pit stop zespołu Porsche, obejmujący zmianę opon i kierowcy, trwał 1:22,5 min.
• Najszybszy postój na tankowanie zajął 65,2 s.
• W czasie całego wyścigu kierowcy zwycięskiego Porsche zmieniali biegi 22 984 razy (w górę i w dół).
• Najdłużej za kierownicą zwycięskiego prototypu siedział Neel Jani (9 godzin i 24 min). Romain Dumas może z kolei pochwalić się najdłuższą jednorazową jazdą.
• Podczas każdej zmiany kierowca miał do dyspozycji 0,85-litrową butelkę z napojem. Pojemnik wymieniano przy każdym postoju.
• Dla uzyskania najlepszej możliwej widoczności czołowe szyby prototypów oklejono czterema warstwami folii, zrywanej jedna po drugiej.
• Najwyższa temperatura powietrza zanotowana na torze w czasie wyścigu to 22,4 st. Celsjusza (18 czerwca, 17:30). Najniższa wynosiła 12,3 st. Celsjusza (19 czerwca, 6:15 nad ranem).
• W trakcie 24-godzinnej rywalizacji z prototypu nr 2 pobrano 32,11 GB danych.
• Po trzech rundach Długodystansowych Mistrzostw Świata FIA (WEC), uwzględniając podwójne stawki punktowe za wyniki Le Mans, Porsche prowadzi w tabeli konstruktorów z wynikiem 127 pkt. Drugie w kolejności Audi zgromadziło 95 pkt., a trzecia Toyota – 79 pkt. W klasyfikacji kierowców najlepsze jest trio Dumas/Jani/Lieb – ma 94 pkt. i 39 pkt. przewagi. Bernhard, Hartley i Webber zajmują obecnie 19. pozycję z wynikiem 3,5 pkt.
wrc.net.pl
Komentarze
Prześlij komentarz